Sake
De benaming sake wordt in Japan vooral gebruikt om alcoholische dranken te benoemen: wijn, bier, whisky, … In Japan zal men de hier bedoelde drank "Nihon-shu" of "Sei-shu" benoemen. Het chinese karakter voor "shu" wordt uitgesproken als "sake", "zake" of "shu". "Nihon" betekent Japan, "Nihon-shu" duidt dus op de traditionele alcoholische Japanse drank. "Sei" in "Sei-shu" betekent helder.
Sake zal men hier ook rijstwijn noemen, maar eigenlijk mag het geen "wijn" genoemd worden. Het is een gefermenteerde drank op basis van voornamelijk rijst, water, koji (zorgt er voor dat enzymen in de rijst geactiveerd worden, zodat zetmeel wordt omgezet in suikers) en gist. Het alcoholpercentage varieert tussen ca. 13 % tot 17 %. Het brouwproces is meer vergelijkbaar met bier, maar de smaken zijn meer vergelijkbaar met wijn.
De premium-sake of "Tokutei meisho-shu" wordt geclassificeerd op basis van het polijsten van de rijstkorrel en het al dan niet toevoegen van alcohol (tot max. 10 % van het gewicht van de rijst). Uiteraard zijn er nog andere parameters: de kwaliteit van de rijst, de manier van fermentatie, het maken van de koji, …
Bij "Daiginjo-shu" wordt er tot 50 % van de rijstkorrel weggepolijst, bij de "Ginjo-shu" is dit 40 % en bij de "Honjozo-shu" 30 %. In de categorie "Honjozu-shu" bestaat ook nog de "Tokubetsu honjozo-shu" waar er in verhouding weer meer wordt weggepolijst. Bij de categorie Daiginjo en Ginjo is de manier van fermenteren lichtjes anders dan bij de andere 2 categorieën. Indien er geen alcohol wordt toegevoegd dan wordt de benaming voorafgegaan door "Junmai". Ze spreken dan van "Junmai daiginjo-shu", "Junmai ginjo-shu", "Tokubetsu junmai-shu" en "Junmai-shu". Bij deze laatste zijn er geen vereisten rond het polijsten.
De hoogst gekwalificeerde sake, die van het type Daiginjo zal algemeen het meest fruitig, fijn, fris, … zijn en combineert goed met eerder lichtere gerechten, sushi, … of als aperitief. In de meeste gevallen zal die ook frisser geserveerd worden.
Honjozu (of Junmai) is rijker, voller, met toetsen die dikwijls meer aan rijst en gist doen denken en zal beter combineren met krachtigere bereidingen. Dikwijls kan deze sake ook wat warmer gedronken worden. Het toevoegen van alcohol zal het specifieke smaakprofiel van de diverse sake wat meer accentueren.
I.v.m. de serveertemperatuur: Koeler komt het fruit meer naar voor en warmer zal de indruk van rijst meer accentueren.
De meest geproduceerde sake, +/- 70 %, is geklasseerd als "Futsu-shu". Bij deze sake is de rijst gemiddeld 30 % weggepolijst en wordt er ongeveer een 20 % van het gewicht van deze rijst aan alcohol toegevoegd. Over het algemeen zal dit type sake oppervlakkiger zijn, misschien kan je het een beetje vergelijken met "Vin de Table" en daar kan je er natuurlijk ook hele goede onder vinden.
Andere termen die men ook geregeld terugvindt op de flessen zijn o.a.: Nigorizake (of cloudy sake, na de fermentatie wordt sake gefilterd, in dit geval zal men veel minder fijn filteren waardoor er nog partikeltjes gist en gestoomde rijst achterblijven), Namazake (ongepasteuriseerde sake), Koshu (geouderde sake), …
Sake zal men hier ook rijstwijn noemen, maar eigenlijk mag het geen "wijn" genoemd worden. Het is een gefermenteerde drank op basis van voornamelijk rijst, water, koji (zorgt er voor dat enzymen in de rijst geactiveerd worden, zodat zetmeel wordt omgezet in suikers) en gist. Het alcoholpercentage varieert tussen ca. 13 % tot 17 %. Het brouwproces is meer vergelijkbaar met bier, maar de smaken zijn meer vergelijkbaar met wijn.
De premium-sake of "Tokutei meisho-shu" wordt geclassificeerd op basis van het polijsten van de rijstkorrel en het al dan niet toevoegen van alcohol (tot max. 10 % van het gewicht van de rijst). Uiteraard zijn er nog andere parameters: de kwaliteit van de rijst, de manier van fermentatie, het maken van de koji, …
Bij "Daiginjo-shu" wordt er tot 50 % van de rijstkorrel weggepolijst, bij de "Ginjo-shu" is dit 40 % en bij de "Honjozo-shu" 30 %. In de categorie "Honjozu-shu" bestaat ook nog de "Tokubetsu honjozo-shu" waar er in verhouding weer meer wordt weggepolijst. Bij de categorie Daiginjo en Ginjo is de manier van fermenteren lichtjes anders dan bij de andere 2 categorieën. Indien er geen alcohol wordt toegevoegd dan wordt de benaming voorafgegaan door "Junmai". Ze spreken dan van "Junmai daiginjo-shu", "Junmai ginjo-shu", "Tokubetsu junmai-shu" en "Junmai-shu". Bij deze laatste zijn er geen vereisten rond het polijsten.
De hoogst gekwalificeerde sake, die van het type Daiginjo zal algemeen het meest fruitig, fijn, fris, … zijn en combineert goed met eerder lichtere gerechten, sushi, … of als aperitief. In de meeste gevallen zal die ook frisser geserveerd worden.
Honjozu (of Junmai) is rijker, voller, met toetsen die dikwijls meer aan rijst en gist doen denken en zal beter combineren met krachtigere bereidingen. Dikwijls kan deze sake ook wat warmer gedronken worden. Het toevoegen van alcohol zal het specifieke smaakprofiel van de diverse sake wat meer accentueren.
I.v.m. de serveertemperatuur: Koeler komt het fruit meer naar voor en warmer zal de indruk van rijst meer accentueren.
De meest geproduceerde sake, +/- 70 %, is geklasseerd als "Futsu-shu". Bij deze sake is de rijst gemiddeld 30 % weggepolijst en wordt er ongeveer een 20 % van het gewicht van deze rijst aan alcohol toegevoegd. Over het algemeen zal dit type sake oppervlakkiger zijn, misschien kan je het een beetje vergelijken met "Vin de Table" en daar kan je er natuurlijk ook hele goede onder vinden.
Andere termen die men ook geregeld terugvindt op de flessen zijn o.a.: Nigorizake (of cloudy sake, na de fermentatie wordt sake gefilterd, in dit geval zal men veel minder fijn filteren waardoor er nog partikeltjes gist en gestoomde rijst achterblijven), Namazake (ongepasteuriseerde sake), Koshu (geouderde sake), …
