Absint

De basisingrediënten van een echte absint zijn steeds dezelfde: absintalsem, anijs en venkel. Daarnaast worden er meestal nog andere kruiden toegevoegd.

 

De juiste oorsprong van absint is nogal vaag. Reeds in het oude Egypte werd absintalsem gebruikt voor geneeskrachtige doelen. Meer recent worden Couvet in Zwitserland en Pontarlier in Frankrijk als bakermat van de moderne absint aangeduid. Later werd absint, eerst vooral in Frankrijk, een populair drankje.

Samenlopend met deze opmars was er de opmars van het alcoholisme. Dit werd aangegrepen (door onder andere wijnhandelaars) om te beweren dat thujon (een stof die in absintalsem zit) een hallucinogeen zou zijn, waardoor absint-drinkers wrede misdaden zouden begaan. Sterk overdreven natuurlijk, wetende dat absint in die tijd meestal 72 graden sterk was… Begin 1900 werd absint verboden in de meeste Europese landen. Slechts vanaf 1990 hebben de landen het verbod stilaan laten vallen.

 

Om absint correct te serveren giet je eerst 30 ml absint in een glas. Hierop plaats je een absintlepel met een klontje suiker. Vervolgens laat je ijskoud water op de suiker druppelen. De verkleuring naar een lichtgroen tot witte kleur wordt de "louche" genoemd.